آتین : (در زند و پازند) 1- موجود شده، پيدا گرديده؛ 2- به هم رسيده.

آذر : (پهلوي) 1- (در قديم) آتش، نار؛ 2- ماه نهم از سال شمسي؛ 3- (در قديم) (گاه شماري) نام روز نهم از ماه شمسي در ايران قديم؛ 4- (در قديم) (به مجاز) آتشكده؛ 5- (اَعلام) فرشته نگهبان آتش نزد ايرانيان باستان.

آدینه : روز جمعه، آخرين روز هفته.

آدرینا : [(آدر = آتش + ين (پسوند نسبت) + الف اسم ساز)]، 1- آتشين، سرخ‌روي؛ 2- (به مجاز) زيبارو (؟).

آتریسا : 1- آتش‌گون، آذرگون، مانند آتش؛ 2- (به مجاز) زيبارو.

آتَرين : 1- (آتر = آتش + ين (پسوند نسبت))، منسوب به آتش، آتشين؛ 2- (به مجاز) زيبارو؛ 3- (اَعلام) (در دوره‌ي هخامنشی) آترین بانویی نامدار از بازماندگان کمبوجیه پسر کوروش شاه بود که بر داریوش بزرگ شورش کرد.

آتَرينا : (آتَرين+ا (پسوند نسبت))،منسوب به آترين (؟)

باهِره : (عربي) (مؤنث باهر)، باهر، درخشان، تابان

بتول : (عربي) 1- كسي كه از دنيا منقطع شده است و به خدا پيوسته است؛ 2- زن بريده از دنيا براي خدا؛ 3- (اَعلام) لقب حضرت فاطمه(ع).

بخشنده : (صفت فاعلي از بخشيدن) آنكه چيزي را بي‌آنكه عوضي بخواهد مي‌بخشد؛ عطا كننده.