شماره ٥٤: نفس شمار به پيچاک روزگار خوديم

نفس شمار به پيچاک روزگار خوديم

مثال بحر خروشيم و در کنار خوديم

اگر چه سطوت دريا امان بکس ندهد

بخلوت صدف او نگاهدار خوديم

ز جوهري که نهان است در طبيعت ما

مپرس صيرفيان را که ما عيار خوديم

نه از خرابه ي ما کس خراج ميخواهد

فقير راه نشينيم و شهريار خوديم

درون سينه ي ما ديگري؟ چه بوالعجبي

کرا خبر که توئي يا که ما دوچار خوديم

گشاي پرده ز تقدير آدم خاکي

که ما به رهگذر تو در انتظار خوديم