شماره ٥٩٠: گر يار به دل درون نباشد

گر يار به دل درون نباشد

صبر از دل من برون نباشد

بي خواب و قرار ماندم، آري

دل گمشده را سکون نباشد

گر صبر کنيم، جان توان برد

ليکن چه کنيم چون نباشد؟

اي دوست، ز گريه هم بماندم

کاندر تن مرده خون نباشد

دل برد ز خسرو آرزويت

جان برد، ولي کنون نباشد