پاس ادب

پاس ادب، به حد کفايت نگاه دار

خواهي اگر ز بي ادبان يابي ايمني

با کم ز خويش، هرکه نشيند به دوستي

با عز و حرمت خود، خيزد به دشمني

در خون نشست غنچه، که شد همنشين خار

گردن فراخت سرو، ز بر چيده دامني

افتاه باش، ليک نه چندان که همچو خاک

پامال هر نبهره شوي از فروتني

مهرماه ١٣١٨