خاطر عاشق

اي مشکبو نسيم سحرگاهي

از من بگو بدان مه خرگاهي

آه و فغان من به فلک بر شد

سنگين دلت نيافته آگاهي

با آهنين دل تو، چه داند کرد

آه شب و فغان سحرگاهي

اي همنشين بيهده گو تا چند

جان مرا به خيره همي کاهي؟

راحت ز جان خسته چه ميجويي؟

طاقت ز مرغ بسته چه ميخواهي؟

بيني گر آن دو برگ شقايق را

داني بلاي خاطر عاشق را

تيرماه ١٣٢٥