ياد دوستان

عجب! عجب! که ترا ياد دوستان آمد

درآ درآ، که ز تو کار ما به جان آمد

مبر مبر، خور و خوابم ز داغ هجران بيش

مکن مکن، که غمت سود و دل، زيان آمد

چه ميکني، به چه مشغولي و چه ميطلبي؟

چه گفتمت، چه شنيدي، چه در گمان آمد؟

مزن مزن، پس از اين در دل آتشم، که ز تو

بسا بسا، که بدين خسته دل غمان آمد

چنان که بود گمان رهي، به بدعهدي

به عاقبت، همه عهد تو هم چنان آمد