جلوه ناز

چه رفته است، که امشب سحر نمي آيد

شب فراق به پايان مگر نمي آيد

جمال يوسف گل، چشم باغ روشن کرد

ولي ز گمشده من خبر نمي آيد

ترا مگر به تو نسبت کنم به جلوه ناز

که در تصور از اين خوبتر نمي آيد

طريق عقل بود ترک عاشقي دانم:

ولي ز دست من اين کار برنمي آيد

دو روزه، نوبت صحبت عزيز دار رهي

که هرکه رفت از اين ره، دگر نمي آيد