شماره ١٠٠

طريق نيست سفارش به آسمان کردن

که سايه بر سر سکان ربع مسکون دار

نه عادت است به خورشيد دردسر بردن

که رحمتي کن و بر خاک عين لطف گمار

و يا به ابر گهربار درفشان گفتن

که بر بنات نبات از طريق لطف ببار

وگر نداشته بودي هزار پي عرضه

رهي به حضرت خورشيد آسمان مقدار

که بنده را ز عزيزان خويش طايفه اي

به بارگاه سعادت گزيده اند خوار

تو آفتابي و ايشان چو ذره در نظرت

ز حالشان نظر تربيت دريغ مدار