شماره ٩٩: بيا و پرده هستي برانداز

بيا و پرده هستي برانداز

بخاک نيستي خود را در انداز

برانداز اين بناي خود پرستي

ز نو طرحي و فرشي ديگر انداز

سراي عقل بنيادي ندارد

خرابش ساز و بنيادش برانداز

سر زلف بت رعنا به دست آر

چو سرمستان به پاي او سرانداز

چو عشقش مجمري پر آتش آورد

تو عود جان روان در مجمر انداز

خرابات است و رندان لاابالي

بيا ساقي و مي در ساغر انداز

اگر خواهي که يابي ذوق سيد

نظر بر معني صورتگر انداز