شماره ٦٤٧: بي درد دلي دوا نيابي

بي درد دلي دوا نيابي

بي رنج تني شفا نيابي

در عين فنا بقا توان يافت

ناگشته فنا بقا نيابي

تا ترک خودي خود نگوئي

چون ما به خدا خدا نيابي

عاشق شو و عقل را رها کن

کز عقل جوي وفا نيابي

بيگانه مشو که در خرابات

رندي چو من آشنا نيابي

جز بر در بارگاه وحدت

اي يار مجو مرا نيابي

ساقي خوشي چو نعمت الله

در ميکده حاليا نيابي