شماره ١٦٩: ز جولان نظر مجروح مي شد روي نيکويش

ز جولان نظر مجروح مي شد روي نيکويش

چسان دل دارد خط را کاين چنين استاد بررويش ؟

رميدن جمع با خواب گران هرگز نمي گردد

چسان اين هر دو را آميخت با هم چشم جادويش ؟

به خال او سپردم خرده جان را،ندانستم

که در ايام خط پنهان کند رو خال هندويش

به تيغ بي نيازي مي کشدخضر و مسيحا را

به صيد من کجا رغبت کند مژگان دلجويش؟

مدار دلبري برنعل وارون است خوبان را

مشو زنهار صائب نااميد ازچين ابرويش