شماره ٣٨٩: بردار صراحيي ز خمار

بردار صراحيي ز خمار

بربند به روي خرقه زنار

با دردکشان دردپيشه

بنشين و دمي مباش هشيار

يا پيش هوا به سجده درشو

يا بند هوا ز پاي بردار

تا چند نهان کني به تلبيس

اين دين مزورت ز اغيار

تا کي ز مذبذبين بوي تو

يک لحظه نخفته و نه بيدار

گر زن صفتي به کوي سر نه

ور مرد رهي درآي در کار

سر در نه و هرچه بايدت کن

گه کعبه مجوي و گاه خمار

چون سير شدي ز هرزه کاري

آنگاه به دين درآي يکبار

گه آيي و گاه بازگردي

اين نيست نشان مرد دين دار

چيزي که صلاح تو در آن است

بنيوش که با تو گفت عطار