شماره ٤٣٩: دلي کامد ز عشق دوست در جوش

دلي کامد ز عشق دوست در جوش

بماند تا قيامت مست و مدهوش

ز بسياري که ياد آرد ز معشوق

کند يکبارگي خود را فراموش

بر اوميد وصال دوست هر دم

قدح ها زهر ناکامي کند نوش

برون آيد ز جمع خود نمايان

بيندازد رداي و فوطه از دوش

اگر بي دوست يک دم زو برآيد

شود در ماتم آن دم سيه پوش

فروماند زبان او ز گفتن

بماند تا ابد حيران و خاموش

درين انديشه هرگز نيز ديگر

بننشيند دل عطار از جوش