شماره ٦٥: دل، دولت خرمي ندارد

دل، دولت خرمي ندارد

جان، راحت بي غمي ندارد

دردا! که درون آدمي زاد

آسايش و خرمي ندارد

از راحت هاي اين جهاني

جز غم دل آدمي ندارد

اي مرگ، بيا و مردمي کن

اين غم سر مردمي ندارد

وي غم، بنشين، که شادماني

با ما سر همدمي ندارد

وي جان، ز سراي تن برون شو

کين جاي تو محکمي ندارد

منشين همه وقت با عراقي

کاهليت محرمي ندارد