شماره ٥٧٤: دي به دنبال يکي کبک خرام افتادم

دي به دنبال يکي کبک خرام افتادم

رفتم از شهر به صحرا و به دام افتادم

مگر اين باده همه داروي بيهوشي بود

که من لجه کش از يک دو سه جام افتاده ام

آن چه قد بود و چه قامت که ز نظاره آن

تا دم صبح قيامت ز قيام افتادم

به اشارت مگر احوال بگويم که چه شد

که ز گويائي از آن طرز کلام افتادم

هيچ زخمي نزد آن غمزه که کاري نفتاد

من افتاده چگويم ز کدام افتادم

من که بودم ز مقيمان سر کوي حضور

از کجا آه به اين طرفه مقام افتادم

محتشم بوي جنونم همه کس فاش شنيد

چون درين سلسله غاليه فام افتادم