شماره ٥٧٥: ز ديده در دلم اي سرو دل ربا بنشين

ز ديده در دلم اي سرو دل ربا بنشين

نشيمني است ز مردم تهي بيا بنشين

تو شاه حسني و خلوت سراي توست دلم

هزار سال به دولت درين سرا بنشين

دو منزلند دل و ديده هر دو خانه تو

چه حاجتست که من گويمت کجا بنشين

تو ماه مجلس ما شو به صد طرب گو شمع

به گوشه اي رو و زاري کنان ز ما بنشين

خوشست صحبت شاه و گدا به خلوت انس

تو شاه محترمي با من گدا بنشين