صفت يار برزگر گويد

اي به دو رخ بسان تازه بهار

نکني کار جز به ميل و شمار

گر ز من زاريست همواري

کارم از تو چراست ناهموار

همچنان کز شيار گل ببري

همچنان گرد عشق تو شاد يار

هر چه تخم است آن تواني کشت

و آن به دست تو بهتر آرد بار

هست ما را به تخم صبر نياز

بر دل بنده تخم صبر بکار