صفت يار تيغ زن گفته

آهخته چه داري مدام تيغت

اي دوست بگو بر که کينه داري

ماند صنما غمزه و رخت را

تيغ تو به تيزي و آبداري

مريخ شوي چون سليح پوشي

زهره شوي آنگه که مي گساري