شماره ٥٠٠: غم با دلت آشناست اي فيض

غم با دلت آشناست اي فيض

جانت هدف بلاست اي فيض

هر درد و غمي که روز و شب زاد

بر جان و دلت قضاست اي فيض

هر فتنه که از سپهر آيد

اندر سر تست جايش اي فيض

خم و دردي که از حبيبت

بي مرهم و بي دواست اي فيض

چه زخم و چه درد هر چه او کرد

هم مرهم و هم شفاست اي فيض

درد تو دوا غم تو شاديست

چون روي تو با خداست اي فيض

حاشا که ز غم کني شکايت

داني چو غم از کجاست اي (فيض)