شماره ١٩٩: ما گوش شماييم شما تن زده تا کي

ما گوش شماييم شما تن زده تا کي

ما مست و خراباتي و بيخود شده تا کي

ما سوخته حالان و شما سير و ملولان

آخر بنگوييد که اين قاعده تا کي

دل زير و زبر گشت مها چند زني طشت

مجلس همه شوريده بتا عربده تا کي

دي عقل درافتاد و به کف کرده عصايي

در حلقه رندان شده کاين مفسده تا کي

چون ساقي ما ريخت بر او جام شرابي

بشکست در صومعه کاين معبده تا کي

تسبيح بينداخت و ز سالوس بپرداخت

کاين نوبت شادي است غم بيهده تا کي

آن ها که خموشند به مستي مزه نوشند

اي در سخن بي مزه گرم آمده تا کي