شماره ٤٧

نشنيده اي که زير چناري کدو بني

بر رست و بردويد برو بر به روز بيست؟

پرسيد از آن چنار که «تو چند ساله اي؟»

گفتا «دويست باشد و اکنون زيادتي است »

خنديد ازو کدو که «من از تو به بيست روز

بر تر شدم بگو تو که اين کاهلي ز چيست »

او را چنار گفت که «امروز اي کدو

با تو مرا هنوز نه هنگام داوري است

فردا که بر من و تو وزد باد مهرگان

آنگه شود پديد که از ما دو مرد کيست »