شماره ٢٤٩: مستحق کشتنم خود قائلم زارم بکش

مستحق کشتنم خود قائلم زارم بکش

بي گنه مي کشتيم ، اکنون گنهکارم بکش

تيغ بيرحمي بکش اول زبانم را ببر

پس بيازار و پس از حرمان بسيارم بکش

جرم مي آيد زمن تا عفو مي آيد ز تو

رحم را حديست ، از حد رفت ، اين بارم بکش

وحشيم من کشتن من اينکه رويت بنگرم

روي خود بنما و از شادي ديدارم بکش