شماره ٣٢٢: به دل ديرين بنايي بود کندم

به دل ديرين بنايي بود کندم

به جاي او ز نو طرحي فکندم

خريدارانه چشمي ديد سويم

نگفت اما هنوز از چون و چندم

قبولي زان نگه مي يابم اي بخت

بسوزان بهر چشم بد سپندم

نگهبانت به سوي فتنه و ناز

فريبم مي دهند و مي برندم

ره پر تيغ و تير غمزه پيش است

خداوندا نگه دار از گزندم

برو وحشي تو صيد زلف او باش

که من جاي دگر سر در کمندم