در بيان آنکه آنچه گذشت مذمت ذکر سر و جهر نيست بلکه مذمت جماعتي است که آن را وسيله لذات جسماني و شهوات نفساني ساخته اند

آنچه کردم بيان درين گفتار

نيست بر ذکر سر و جهر انکار

غير ذکر خدا چه سر و چه جهر

نيست دل را نصيب و جان را بهر

هست انکار من بر آنکه کسي

سازد آن را وسيله هوسي

خويش را ز اهل حق کند به دروغ

تا ستاند بهاي تره و دوغ

زير پاي آورد کتاب خداي

تا نهد شيشه شراب به جاي

عشر زرين بدزدد از مصحف

تا کند زيب چنگ و زيور دف

سازد از نيزه حسين درفش

تا به پاي يزيد دوزد کفش

خود نزيبد ز مردم دانا

جز براي خداي ذکر خدا

زيرک هوشمند نقد نفيس

کي پسندد طفيل جنس خسيس

هر که از بود خويش يافت خلاص

شد مشرف به خلعت اخلاص

چون ز اخلاص گشت دولتمند

ذکر او خواه پست و خواه بلند

وان که در مانده وجود خود است

صيد دام شقاوت ابد است

سر او جهر او تمام رياست

وز رياگر برست عجب به جاست