شماره ٢٥

حيف ز حاجي نبي گوهر بحر وجود

کز ستم آسمان گشت نهان در زمين

در گران قيمتي بود و سپهر از جفا

در دل خاکش نهاد ساخت چو گنجش دفين

رفت ازين گلستان چون گل و احباب را

ماند ازو داغ و درد در دل و جان حزين

جانب خلد برين بار سفر بست و شد

در روضات جنان همنفس حور عين

چون ز غم آباد دهر، گشت ملول و به شوق

کرد از اين خاکدان رو به مقام امين

خامه هاتف نوشت از پي تاريخ او

منزل حاجي نبي باد بهشت برين