شماره ٣٤

سپهر فضل و هنر آفتاب عز و شرف

سحاب جود و کرم ميرزا شريف احمد

طراز مسند اجلال بد در اين محفل

دريغ و درد که برچيدش آسمان مسند

زدند کوس رحيلش وزين سراي سپنج

به شوق گلشن فردوس خيمه بيرون زد

روان شد و به دل جان رسيد ياران را

ز ماتمش الم بيکران غم بي حد

ز رنج و محنت دنيا برست و شد به جنان

قرين عشرت جاويد و دولت سرمد

غرض چو رفت ازين بزم و شد به دارالخلد

ز فيض فضل ازل همدم نعيم ابد

نوشت خامه به تاريخ او که از اين بزم

نهاد پا به جهان ميرزا شريف احمد