شماره ٢٠: زان پيشتر که عقل شود رهنمون مرا

زان پيشتر که عقل شود رهنمون مرا

عشق تو ره نمود بکوي جنون مرا

هم سينه شد پر آتش و هم ديده شد پر آب

در آب و آتشست درون و برون مرا

شوخي که بود مردن من کام او کجاست؟

تا بر مراد خويش ببيند کنون مرا

خاک درت ز قتل من آغشته شد بخون

آخر فگند عشق تو در خاک و خون مرا

چشمت، که صبر و هوش هلالي بغمزه برد

خواهد فسانه ساختن از يک فسون مرا