شماره ٣٨: شب هجرست و مرگ خويش خواهم از خدا امشب

شب هجرست و مرگ خويش خواهم از خدا امشب

اجل روزي چو سويم خواهد آمد، گو: بيا امشب

چنين دردي که من دارم نخواهم زيست تا فردا

بيا، بنشين، که جان خواهم سپرد امروز، يا امشب

دل و جاني که بود، آواره شد دوش از غم هجران

دگر، يارب! غم هجران چه ميخواهد ز ما امشب؟

نه سر شد خاک درگاهت، نه پا فرسود در راهت

مرا چون شمع بايد سوخت از سر تا بپا امشب

شب آمد، باز دور افگند از وصلت هلالي را

دريغا! شد هلال و آفتاب از هم جدا امشب