شماره ٢٤٠: سر عشق از خرد برون باشد

سر عشق از خرد برون باشد

عشق را پيشرو جنون باشد

چند گويي که: عشق بدبختيست؟

پس تو پنداشتي که چون باشد؟

گر تو بر خوان عشق خواهي بود

خورشت خاک و باده خون باشد

رقت چشم آرزومندان

اثر حرقت درون باشد

به نصيحت قرار کي گيرد؟

دل ، که از عشق بي سکون باشد

کي به شاخ غمش رسد دستي؟

که نه در زير اين ستون باشد

اوحدي، گر تو صد زبان داري

عاشق بي درم زبون باشد