شماره ٣٤١: غير ازو هر چه هست بازي بود

غير ازو هر چه هست بازي بود

ما و من قصه مجازي بود

زود بگذر، که اصل ذات يکيست

وين صفت ها بهانه سازي بود

تو ز دستش بداده اي، ورنه

دوست در عين دلنوازي بود

نفس کافر ترا ازو ببريد

هر که او نفس کشت غازي بود

عشق خود با تو فاش مي گويد

که: بما اول او نيازي بود

حدث از تست ورنه پيش از تو

همه روي زمين نمازي بود

اوحدي، گر شناختي خاموش!

کين حديث از زبان درازي بود