شماره ٥٧٤: تا کي به در تو سوکوار آيم؟

تا کي به در تو سوکوار آيم؟

در کوي تو مستمند و زار آيم؟

گر کار مرا تو غم رسي روزي

غم نيست، که عاقبت به کار آيم

وقتي که ز کشتگان خود پرسي

اول منم آنکه در شمار آيم

چون دست برآوري به خون ريزي

هم من باشم که: پايدار آيم

روزي اگرم تو يار خود خواني

دانم به يقين که: بختيار آيم

هم پيش تو بگذرم به دزديده

گر نتوانم که آشکار آيم

مگذار مرا چو اوحدي تنها

زنهار! که من به زينهار آيم