شماره ٦٠٤: اي صبا، حال من بدو برسان

اي صبا، حال من بدو برسان

نه چنان سرسري، نکو برسان

سخن من نه بيش گوي و نه کم

آنچه من گويمت، بگو، برسان

به زبان کسش مده پيغام

خود سخن گوي و روبرو برسان

نامه با خودنگاه دار و چو او

با تو گويد که، نامه کو؟ برسان

گر مجالت نباشد اول روز

فرصتي نيک تر بجو، برسان

قصه اين غريب سرگشته

پيش آن ماه تندخو برسان

حلقه اي باز کن ز طره او

حلقه بگذاشتيم، بو برسان

سخن چشم همچو جوي مرا

بنگار بهانه جو برسان

اوحدي گر چه در غمش يکتاست

تو سلام هزار تو برسان