شماره ٨١٥: نه بيگانه اي، اي بت خانگي

نه بيگانه اي، اي بت خانگي

مکن با من خسته بيگانگي

تو گر پايمردي نکردي به لطف

چه سود اين دليري و مردانگي؟

پري زاده اي چون تو پيش نظر

نباشد ز من طرفه ديوانگي

چراغيست روي تو، اي ماهرخ

که شمعش نيرزد به پروانگي

بگيري بسي دل زلف چو دام

گر آن خال مشکين کند دانگي

ز مهر سر زلفت، اي سنگدل

هوس مي کند سنگ را شانگي

به تمکين مکوش، اوحدي، در غمش

که عاشق نکوشد به فرزانگي