شماره ٨٣: سپاه عقل کم و لشکر اياغ پرست

سپاه عقل کم و لشکر اياغ پرست

چه عشرتي است که پروانه کم، چراغ پرست

ز هرزه خندي گل غنچه بي دماغ شده است

ز دست قهقه مينا دل اياغ پرست

فتاده است به روي گل و ز شوق هنوز

لب پر آبله شبنم از سراغ پرست

اگر به مرکز خود حق قرار مي گيرد

تو فکر دل کن و فارغ نشين که داغ پرست

حيا نمي دهدم فرصت سخن صائب

دلم ز شکوه اين باغبان و باغ پرست