شماره ٢٤٧: خطش عنان تصرف ز دست خال گرفت

خطش عنان تصرف ز دست خال گرفت

به خوش سياه دلي ملک انتقال گرفت

چه حسن بود که از پرده تا برون آمد

جهان به زير سراپرده جمال گرفت

ز دام و دانه چه پرواست مرغ زيرک را؟

نمي توان دل ما را به زلف و خال گرفت

عجب که آتش دوزخ به گرد من گردد

که آتشم به دل از تاب انفعال گرفت

دو چشم روشن خود باخت در تماشايش

ز مصحف رخ او هر کسي که فال گرفت

به يک پياله مرا عالم دگر سازيد

کز اين جهان مکرر مرا ملال گرفت

هما گداخت چنان ز استخوان سوخته ام

کز سايه را نتواند به زير بال گرفت

غزل نبود به اين رتبه هيچ گه صائب

نواي عشق در ايام من کمال گرفت