شماره ٦٦١: غباري بجا از زمين مانده است

غباري بجا از زمين مانده است

بخاري ز چرخ برين مانده است

ز گل خار مانده است و از مي خمار

چه ها از که ها بر زمين مانده است

پريده است عقل از سر مردمان

نگين خانه ها بي نگين مانده است

به اين تنگدستان ز ارباب حال

لباس فراخ آستين مانده است

همين ريش و دستار و عرض شکم

بجا از بزرگان دين مانده است

ز ازرق لباسان خورشيد روي

همين يک سپهر برين مانده است

منم صائب امروز بر لوح خاک

اگر يک سخن آفرين مانده است